Optimismo kaj Konsolo / Otimismo e Consolo

Optimismo kaj Konsolo
Verkis Dokito

 

Ekzercas paciencon la poeto,
Pensante pri l´estonto de l´homaro
Li scias ke la homa vivo etas.
Sed ĝin grandigas amo kaj bonfaro!...

 

Ne ĝenas lin forgeso de l´Amikoj,
Kiuj ne konsideras lian staton,
La dornoj de la vojo lin ne pikas
Malamas li neniam sian fraton.

 

Ĉar li konscias pri l` eterna vivo
De l´spirito, ĉiam kun bonvolo,
Li, ĉiam tra la maroj bone drivas
ŝipon de optimismo kaj konsolo!...

 

Otimismo e Consolo
Verkis Dokito
 

 

O poeta exercita a paciência,
Da humanidade, pensa no futuro
Ele sabe que é curta a existência
Do ser humano, eterno, quando é puro!...

 

Não importa o esquecimento dos Amigos,
Que ás vezes, lgnoram o seu estado...
Do caminho os espinhos e os perigos
Ele enfrenta sem  ódio, sem enfado!...

 

Consciente que é da vida eterna,
Do espírito, enfrentando o negro abismo...
Desvia do roteiro das cavernas
O seu barco de amor e de otimismo!...

 

Muritiba, 12/03/2006
dokito@terra.com.br