segunda-feira, dezembro 19, 2005

La kanto de l' Numido/Canto do "Tô fraco"

 
La Kanto de l' Numido
 
Iutage, post varma la tagmezo,
Kiam la suno iras sen rapido,
De la ĉielo sur la vastegeco,
Melankolie kantas la numido!...
 
El ĝia kanto venas la impreso,
Ke mi, ankoraŭ kiel sertonido,
Vivas la tagojn de la infaneco,
Tempoj de paco, am' feliĉ' kaj rido...
 
Dum kelkaj ĉi-momentoj mi revadas,
Memoras la pasinton kaj saŭdadas,
Pro kanto de numido nostalgia...
 
Varmeco kaj silento de l´kamparo,
Proksime de l' montaro, for de l´maro
En plena koro de l' Serton' Bahia!...
 
O Canto do "Tou Fraco"...
 
Diariamente, quando o sol é forte,
Após o meio-dia, no verão,
Desde o nordeste até o extremo norte
Ouvimos do “Tou Fraco” uma canção...
 
Vem do seu canto a vívida impressão,
De que na quadra estou, de muita sorte,
Em plena infância, lá no meu Sertão,
Na juventude, e sem pensar na morte.....
 
Durante alguns momentos vou cismando,
Enquanto a brisa sopra, um vento brando,
Traz-me o canto “Tou Fraco” em nostalgia!..
 
O calor e o silêncio dos seus ares,
Perto das serras, sim, longe dos mares,
No coração ardente da Bahia!...
 
Dokito/Muritiba/18/12/2005