sexta-feira, outubro 07, 2005

Vivmisteroj / Mistérios da Vida

 
Vivmisteroj
 
Kiam  mi vidas vin tiel  proksime,
Mi sentas strangan ardon en la brusto...
Kaj pensas ke mi sonĝas laŭ la  gusto,
ĝuante inter floroj kaj senlime.
 
Kiom  mi volus havi vin enbrake,
Kisadi lipojn per profunda  kiso...
ŝajnas ekzisti antikva kompromiso,
Interliganta nin kvazaŭmirakle!...
 
Ek de l´unua foj´ni renkontiĝis,
Mi antaŭsentis ke vi estos mia.
Ekde l´alia foj´ni reenkarniĝis,
Vi - la Reĝin`kaj mi - la Reĝo via!...
Kiu scias ĉu revenis ni,
Por resti kaj denove kune,
Ĝui dolĉaĵojn de la amo ĉi,
La tutan ĝojon de la am` plenlune!...
 
 
Mistérios da Vida
 
Quando te vejo assim, perto de mim,
Eu sinto um ardor estranho no meu peito....
E penso estar sonhando satisfeito,
Entre as flores mimosas dum jardim...
 
Quanto eu quisera ter-te nos meus braços,
Beijar-te os lábios, num profundo beijo!...
Parece haver misteriosos laços
Que te unem, sempre, ao meu maior desejo.
 
Desde a primeira vez que te encontrei,
Tive a impressão de que serias minha..
Se noutra encarnação eu fui um Rei,
Eras tu, com certeza, a minha Rainha!...
 
Quem sabe, não voltamos nesta  vida,
Para ficar e, juntos renovar
As doçuras do Amor, em nosso Lar,
Toda a alegria de viver, Querida!...
 
Dokito/Muritiba/07/10/2005